چرا از مسولان متخلف دولت قبل شکایت نمی کنید؟
در آستانه استيضاح وزير علوم، رسانه هاي دولت بسيج شده اند تا نقطه ضعف يا فساد و پارتي بازي خاصي از استيضاح كنندگان افشا كنند.
برخي از اين افشاگري ها با شدت و غلظت كم توسط رسانه هاي رسمي نظير خبرگزاري هاي دولتي و برخي ديگر با افتراهاي حيرت انگيز و الفاظ تند در فضاي غيررسمي تر نظير شبكه هاي اجتماعي، وايبر و واتس اپ، در حال انتشار است.
اين رفتار دولت، بيش از هر چيز، رفتار محمود احمدي نژاد را در خاطرها زنده مي كند. جايي كه هر وقت عملكرد سوال برانگيز اطرافيانش مورد اعتراض نمايندگان مجلس يا رقباي سياسي اش قرار مي گرفت، متقابلا معترضان را به فساد، متهم مي كرد يا درباره فسادهاي محيرالعقول، افشاگري هاي موهوم مي كرد.
احمدي نژاد باهوش، با اين روش، همزمان به ۳هدف مي رسيد:
۱- همه منقدان و معترضان به خود را بطور غيرمستقيم در معرض اتهام فساد قرار مي داد.
۲- با درست كردن گردوغبار، رفتار سوال برانگيز اطرافيانش را در اذهان كم اهميت مي كرد يا از موضوعيت مي انداخت.
۳- براي همه منتقدان و مخالفان خود خط و نشان مي كشيد كه انتقاد و اعتراض، چه هزينه هاي سنگيني مي تواند داشته باشد.
اين روش ناهنجار و «احمدي نژادي»، كه فعاليت پاكدستان عليه فساد و كژي را ناكام مي گذارد و اصل كليدي مردمسالاري يعني استفاده از اهرم هاي نظارتي مجلس عليه مسئولان اجرايي را پرهزينه مي سازد، متاسفانه در استيضاح آقاي فرجي دانا با شدت در حال استفاده است.
خطرناك ترين اثر اين روش، نااميد شدن مردم از مبارزه با فساد و ترويج اين حس شوم است كه «گر حكم شود كه مست گيرند... »
لازم است دولتمردان محترم پاسخ دهند اگر از تخلف و پارتي بازي و ويژه خواري مسئولان دولت سابق يا نمايندگان مجلس، اسنادي در اختيار داشتند، چرا تاكنون رو نكرده اند؟
چرا بجاي تحويل اسناد خود به دادگاه و شكايت از متخلفان، به افشاگري هاي رسانه اي روي آورده اند؟
بالاخره اينكه، این روشها در مبارزه با فساد، آيا فقط براي احمدي نژاد بد است؟
برخي از اين افشاگري ها با شدت و غلظت كم توسط رسانه هاي رسمي نظير خبرگزاري هاي دولتي و برخي ديگر با افتراهاي حيرت انگيز و الفاظ تند در فضاي غيررسمي تر نظير شبكه هاي اجتماعي، وايبر و واتس اپ، در حال انتشار است.
اين رفتار دولت، بيش از هر چيز، رفتار محمود احمدي نژاد را در خاطرها زنده مي كند. جايي كه هر وقت عملكرد سوال برانگيز اطرافيانش مورد اعتراض نمايندگان مجلس يا رقباي سياسي اش قرار مي گرفت، متقابلا معترضان را به فساد، متهم مي كرد يا درباره فسادهاي محيرالعقول، افشاگري هاي موهوم مي كرد.
احمدي نژاد باهوش، با اين روش، همزمان به ۳هدف مي رسيد:
۱- همه منقدان و معترضان به خود را بطور غيرمستقيم در معرض اتهام فساد قرار مي داد.
۲- با درست كردن گردوغبار، رفتار سوال برانگيز اطرافيانش را در اذهان كم اهميت مي كرد يا از موضوعيت مي انداخت.
۳- براي همه منتقدان و مخالفان خود خط و نشان مي كشيد كه انتقاد و اعتراض، چه هزينه هاي سنگيني مي تواند داشته باشد.
اين روش ناهنجار و «احمدي نژادي»، كه فعاليت پاكدستان عليه فساد و كژي را ناكام مي گذارد و اصل كليدي مردمسالاري يعني استفاده از اهرم هاي نظارتي مجلس عليه مسئولان اجرايي را پرهزينه مي سازد، متاسفانه در استيضاح آقاي فرجي دانا با شدت در حال استفاده است.
خطرناك ترين اثر اين روش، نااميد شدن مردم از مبارزه با فساد و ترويج اين حس شوم است كه «گر حكم شود كه مست گيرند... »
لازم است دولتمردان محترم پاسخ دهند اگر از تخلف و پارتي بازي و ويژه خواري مسئولان دولت سابق يا نمايندگان مجلس، اسنادي در اختيار داشتند، چرا تاكنون رو نكرده اند؟
چرا بجاي تحويل اسناد خود به دادگاه و شكايت از متخلفان، به افشاگري هاي رسانه اي روي آورده اند؟
بالاخره اينكه، این روشها در مبارزه با فساد، آيا فقط براي احمدي نژاد بد است؟
نظرات شما عزیزان: